یوجین پارکر (Eugene Parker) دانشمندی بود که اولین بار در مقاله خود از وجود ماده پرسرعت و میدان مغناطیسی که از سطح خورشید ساطع می‌شد پرده برداشت. این مقاله که در سال ۱۹۵۸ منتشر شد، دلیلی برای فرستادن کاوشگر خورشیدی پارکر (Parker) به نزدیکی این ستاره پر نور بود.
این ماده‌های پرسرعت و میدان مغناطیسی که از سطح خورشید منتشر می‌شوند، همان بادهای خورشیدی هستند که تأثیرات مخرب آن روی سامانه‌های جی‌پی‌اس (GPS)، شبکه برق و ماهواره‌ها ثابت شده است. بررسی و درک بهتر این باد‌ها باعث می‌شود تا ما روش‌های بهتری برای مقابله با اثرات منفی آن‌ها پیدا کرده و همچنین سرنخ‌هایی از چگونگی پیدایش حیات روی کره زمین را بررسی کنیم.
دانشمندان برای دهه‌ها روی این موضوع تحقیق کرده‌اند و به تازگی به کمک پیشرفت دانش مهندسی حرارت، می‌توانند ماشینی را برای بررسی دقیق‌تر و نزدیک‌تر به فضا بفرستند. کاوشگر خورشیدی پارکر برای همین منظور به نزدیکی خورشید فرستاده شده است.
پارکر توانسته است تا ۲۴ میلیون کیلومتر به سطح خورشید نزدیک شود و رکورد قبلی را که در اختیار کاوشگر آلمانی-آمریکایی هلیوس ۲ (Helios 2) بود، بشکند. ابعاد این کاوشگر به اندازه یک ماشین کوچک بوده و پوسته کامپوزیت کربنی به ضخامت ۱۱.۴ سانتی‌متر از آن محافظت می‌کند. این پوسته با بازتاب انرژی خورشید، موفق به کاهش ۴۵ برابری دمای کاوشگر پارکر می‌شود و در دمای ۱۳۷۷ درجه‌ای، دمای کلی مجموعه را به ۲۹.۵ درجه می‌رساند.
البته نکته حائز اهمیت، دمای تاج خورشید (Corona) است. این دما حدود ۳۰۰ برابر از دمای سطح خورشید بیشتر است و دلیل این که کاوشگر خورشیدی پارکر در این منطقه پرواز می‌کند این است که تاج خورشید محل تولد ذراتی با بیشترین انرژی خورشیدی است. تاج خورشید همچنین محل تبدیل سرعت بادهای خورشیدی از سرعت مادون صوت به سرعت مافوق صوت نیز هست. شایان ذکر است تاج خورشیدی به بیرونی‌ترین لایه خورشید اطلاق می‌شود.
کاوشگر خورشیدی پارکر متشکل از چهار تجهیزات علمی به همراه ابزاری برای تحلیل میدان‌های مغناطیسی، پلاسما، ذرات با انرژی بالا و همچنین ابزاری برای عکاسی با وضوح بالا است. این کاوشگر قرار است با بررسی محیط‌های یادشده نه تنها درک ما از مرکز منظومه شمسی را دوباره شکل دهد، بلکه دید ما نسبت به کل ستاره‌های جهان هستی را تغییر دهد.
عکسی از داخل اتمسفر خورشید
با وجود این که این جستجو برنامه‌ای برای آینده است، کاوشگر پارکر موفق شده است تنها پس از دو ماه به نزدیک‌ترین فاصله به خورشید برسد و رکورد قبلی را جابجا کند. همچنین کاوشگر پارکر توانسته اولین عکس‌های داخل اتمسفر خورشید را با زمین مخابره نماید.
با این حال پس از سومین چرخش دور خورشید، کاوشگر پارکر توانسته سه پرواز نزدیک به سطح خورشید را داشته باشد. همچنین سرعت هر کدام از این پرواز‌ها به عدد خیره کننده ۳۴۲ هزار کیلومتر بر ساعت می‌رسد. قرار است کاوشگر پارکر پس از ۲۴ پرواز نزدیک به سطح خورشید که در سال ۲۰۲۴ اتفاق می‌افتد، تا فاصله بسیار نزدیک ۶.۱ میلیون کیلومتری به خورشید نزدیک شود.
با این اوصاف انتظار می‌رود در سال‌های آینده بتوانیم به وسیله کاوشگر پارکر دانش خود را نسبت به سطح خورشید افزایش دهیم.