بدن فضانوردان در مقایسه با انسان‌های روی زمین بسیار سریع‌تر پیر می‌شود. با توجه به این موضوع، سازمان ناسا (NASA) سعی دارد تسریع فرایند پیری فضانوردان در شرایط ریزگرانش را بررسی کند تا به این وسیله درمانی جدید برای مقابله با پیری برای انسان‌های روی زمین بیابد. در همین راستا سرنا آئونون چنسلر (Serena Auñón-Chancellor) یکی از فضانوردان ناسا که جراح و مهندس نیز هست، تحقیقاتی انجام داده است.
بر اساس تحقیقات ناسا، تراکم استخوان فضانوردان به ازای هر ماه اقامت در فضا یک درصد کاهش می‌یابد. این روند به طور کلی نشان‌دهنده تغییرات تراکم استخوانی است که به دلیل پوکی استخوان در بدن انسان‌ها روی زمین به وجود می‌آید. محققان ناسا معتقدند به طور مشابه می‌توان فرایند کاهش حجم ماهیچه‌های بدن در فضانوردان و افراد سالمند را مقایسه کرد.
چنسلر شش ماه در فضا اقامت کرد و نمونه‌های بیولوژیکی از بدن خود را برای پزشکان در زمین ارسال کرد تا آن‌ها با تحلیل نمونه‌های موجود بتوانند به درمان جدیدی برای پیری دست یابند. او در این باره می‌گوید: «این مسئله بسیار جالب است چون پزشکان می‌توانند نمونه‌هایی از بدن فضانوردان را بررسی کنند و حتی درمان‌هایی برای کاهش تراکم استخوان آن‌ها بیابند. این روند تاثیر زیادی روی زندگی انسان‌هایی دارد که روی زمین زندگی می‌کنند و به پوکی استخوان مبتلا هستند.»
چنسلر همچنین در مطالعاتی برای تسهیل تولید مثل در فضا و پژوهش‌هایی درباره توسعه درمان سرطان یا پارکینسون همکاری کرده است. او مطمئن است تحقیقاتش در فضا به ارتقای داروها روی زمین منجر می‌‌گردد. این فضانورد ناسا می‌گوید: «شاید حتی در ۳ تا ۵ سال آینده بتوان سرنخ‌هایی برای درمان سرطان روی زمین یافت.»