طرحی مفهومی برای کاوشگرهای فضایی فوق سبک با پیشرانش اتمی الکتریکی
پژوهشگران شرکت آمریکایی هاو اینداستریز (Howe Industries) طرحی مفهومی برای کاوشگرهای فضایی فوق سبک با پیشرانش اتمی الکتریکی به سازمان ناسا (NASA) ارائه کردهاند که میتوانند برای کاوش اهداف دوردست منظومه شمسی در مناطقی که تابش خورشید بسیار ضعیف است به کار روند. در سامانههای پیشرانش الکتریکی اتمی از گرمای ایجادشده در اثر واپاشی عناصر رادیواکتیو برای تولید برق استفاده میشود و سپس این انرژی الکتریکی برای راهاندازی رانشگرهای یونی و یا دیگر انواع رانشگرهای الکتریکی به کار میرود. مشکل استفاده از سامانههای پیشرانش اتمی الکتریکی سنگین بودن محموله سوخت و رادیاتورهای بزرگ رآکتورهای آنهاست. این در حالی است که ابزارهای تحقیقاتی مورداستفاده در مأموریتهای کاوشی سبک هستند. اگر بتوان وزن سامانههای پیشران را کاهش داد وزن کلی کاوشگرها به صورت بسیار قابلملاحظهای کاهش پیدا میکند. اگر این سامانهها به اندازه کافی کوچک و سبک طراحی شوند امکان نصب آنها روی تاسوارهها وجود خواهد داشت و میتوان برای مأموریتهای کاوشی مجموعه از تاسوارهها را به صورت گروهی به کار گرفت.
پژوهشگران طرحی مفهومی برای نوع نوینی از راکتور اتمی و مولد ترموالکتریک پیشرفته ارائه کردهاند که وزن بسیار کمی دارند و اسپیر (SPEAR سرواژه Swarm-Probe Enabling ATEG Reactor) نام گرفتهاند. این راکتورها در دمای پایینتری کار میکنند و توان تولیدی آنها نیز پایینتر است. راکتورهای اسپیر را میتوان در فضاپیماهای کوچک و ارزان به کار گرفت. هدف این طرح مفهومی طراحی فضاپیماهایی بسیار ارزان برای مأموریتهای کاوشی در اعماق فضاست. طراحان میخواهند وزن و حجم فضاپیماها را در حدی پایین نگاهدارند که با پرتابگر مینوتار ۴ (Minotaur IV) مورداستفاده ناسا قابل پرتاب باشند.
طراحان این کاوشگرها مأموریتی به مقصد قمر اروپای سیاره مشتری را به عنوان مأموریت کاوشی نمونه مدنظر قرار دادهاند. این قمر به دلیل وجود آب فراوان در اقیانوسهای زیرسطحی و آبفشانهای آن موردتوجه است. احتمال داده میشود که اقیانوسهای زیرسطحی اروپا میزبان نوعی از حیات باشند. با تخمینهای فعلی مأموریتی با ۱۰ تاسواره هر کدام به جرم هفت کیلوگرم مجهز به سامانه پیشرانش اتمی الکتریکی ارائهشده برای بررسی قمر اروپا پیشنهاد شده است. این تاسوارهها با حامل فضایی به طول چهار متر و جرم کلی هزار و ۱۰۰ کیلوگرم پرتاب میشوند.
این طرح مفهومی در برنامه مفاهیم نوآورانه پیشرفته ناسا (NASA Innovative Advanced Concepts بهاختصار NIAC) در سال ۲۰۱۹ انتخاب شده و فاز نخست بررسیهای آن مورد حمایت مالی قرار گرفته است. برنامه مفاهیم نوآورانه پیشرفته ناسا ایدههایی را که با ارائه مفاهیم کاملا جدید دیدگاههای نوینی برای مأموریتهای آینده ناسا فراهم میکنند پرورش میدهد. سالیانه چندین طرح ارائهشده به این برنامه برگزیده میشوند و حمایتهایی به آنها تعلق میگیرد. حمایت مالی برای فاز نخست طرحها ۱۲۵ هزار دلار و مدت اجرای آنها ۹ ماه است. طرحها پس از پایان فاز نخست میتوانند برای دریافت حمایت در فاز دوم نیز درخواست کنند که ناسا آن را بررسی خواهد کرد.