طرحی مفهومی برای لباس فضانوردی هوشمند و راحت
پژوهشگران ایستگاه آزمایشهای مهندسی تگزاس ای اند ام (Texas A&M Engineering Experiment Station) زیرمجموعه دانشگاه تگزاس ای اند ام (Texas A&M University) در ایالاتمتحده طرحی مفهومی برای لباس فضانوردی هوشمند و راحت به سازمان ناسا (NASA) ارائه کردهاند که کارایی فضانوردان را به مراتب افزایش میدهد و میتواند در مأموریتهای آینده ماه و مریخ به کار گرفته شود. این لباس فضانوردی با بهرهگیری از فناوریهای رباتیک نرم قابلیت تحرک فضانورد و تعاملش با فضای پیرامون را بهطور قابلتوجهی بیشتر میکند. رباتیک نرم شاخهای از دانش رباتیک است که به ساخت ربات از مواد بسیار سازگار مشابه موادی که در ارگانیسمهای زنده وجود دارد میپردازد. پوشش بیرونی این لباس از مواد نرم، قابل کشش و خودترمیم ساخته میشود که علاوه بر حفاظت فضانورد، قابلیت جمعآوری دادههای محیطی را دارد. این دادهها با استفاده از حسگرهای تعبیهشده در پوشش لباس جمعآوری میشوند. این حسگرها امکان ارائه تصویری از محیط پیرامون به فضانورد را دارند.
این لباس فضانوردی تحت فشار است و با هوا پر میشود؛ اما میتوان بخشی از فشار لازم را به صورت مکانیکی با لایه رباتی نرم لباس تأمین کرد. درنتیجه فشار هوای لازم درون لباس میتواند کمتر باشد. این موضوع همچنین باعث افزایش قابلیت تحرک و راحتی در حین راهپیماییهای فضایی میشود.
طراحی مفهومی این لباس فضانوردی هوشمند با فلسفه افزایش تحرک و چابکی فضانورد، ترمیم پذیری و قابلیت اضافه شدن حسگرهایی برای تعامل با محیط و تشخیص خطرات انجام میشود. این لباس به فضانورد احساس راحتی بیشتری میدهد. ایمنی، قابلیت استفاده مجدد، کاهش زمان پوشیدن لباس فضانوردی و آماده شدن برای راهپیماییهای فضایی، کاهش زمان عملیات خارج از فضاپیما و همچنین کاهش خستگی بدنی و روانی انجام راهپیماییهای فضایی و فعالیتهای خارج از فضاپیما از اهداف طراحی مفهومی این لباس فضانوردی نوین است. طرح پیشنهادشده میخواهد معماری، ساختار و مواد سازنده لباس فضانوردی با چنین ویژگیهایی را بررسی کند و اصول طراحی و اندازههای آن را ارائه کند. اثبات امکانپذیری ساخت لباس فضانوردی با چنین ویژگیها و امکان دستیابی به اهداف علمی و کاوشی تعریفشده در نسخه فعلی مرجع طراحی معماری مأموریتهای مریخ (Mars Design Reference Architecture 5.0) که سازمان ناسا ارائه کرده است از اهداف فاز نخست این طرح است.
این طرح مفهومی در فاز نخست برنامه مفاهیم نوآورانه پیشرفته ناسا (NASA Innovative Advanced Concepts بهاختصار NIAC) در سال ۲۰۱۹ انتخاب شده است. برنامه مفاهیم نوآورانه پیشرفته ناسا ایدههایی را که با ارائه مفاهیم کاملا جدید دیدگاههای نوینی برای مأموریتهای آینده ناسا فراهم میکنند پرورش میدهد. سالیانه چندین طرح ارائهشده به این برنامه برگزیده میشوند و حمایتهایی به آنها تعلق میگیرد.