فضاپیمای X-37B نیروی هوایی آمریکا (United States Air Force) که پروژه‌ای محرمانه به شمار می‌رود، با ۷۱۹ روز گردش در مدار زمین، رکورد قبلی را خود جابجا کرد. این فضاپیمای بدون سرنشین دو سال قبل پس از ۷۱۷ روز و ۲۰ ساعت حضور در مدار با شکستن دیوار صوتی و سر و صدای فراوان به زمین برگشته بود. هرچند اطلاعات چندانی از X-37B در دست نیست اما مسلما حضور طولانی مدت در خارج از زمین مدیون پنل‌های خورشیدی و عدم حضور خدمه در آن است.
پروژه X-37B ابتدا توسط متخصصان سازمان ناسا (NASA) کلید خورد اما از سال ۲۰۰۴ به پنتاگون (Pentagon) که مرکز و مقر فرماندهی وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا است، واگذار شد. به باور برخی هدف اصلی این پروژه آزمایش توانایی‌های فضایی وزارت دفاع آمریکا (United States Department of Defense) است. نیروی هوایی آمریکا هدف از پرتاب این فضاپیما را آزمایش و توسعه عملیاتی فناوری‌های حمل و نقل فضایی با قابلیت استفاده مجدد عنوان کرده اما به باور برخی اهداف نظامی بسیاری پشت آن پنهان شده است.
فضاپیمای X-37B که ۹ متر طول دارد و به گفته برخی منابع مسیر حرکت آن تا حد زیادی با ایستگاه فضایی تیانگونگ (Tiangong) چین یکسان بوده در نتیجه احتمال شنود اطلاعاتی آن وجود دارد. با این حال از خاتمه ماموریت تیانگونگ ۲ بیش از یک ماه سپری شده اما پنتاگون هنوز فضاپیمای X-37B را به زمین برنگردانده است.
همچنین شایعاتی مبنی بر آزمایش پیشرانه «اثر هال» به گوش می رسد که در آن سوخت فضاپیما توسط یک میدان الکتریکی شتاب داده شده و از جریان یون‌ها برای هدایت فضاپیما استفاده می‌شود.
این سفینه رباتیک برای حمل ابزارهای آزمایشی از جمله انواع مختلف دوربین‌های پیشرفته، سنسورهای الکترونیکی و رادارهای نقشه‌برداری از سطح زمین طراحی شده است. قابلیت فرود نرم X-37B به فضاپیما اجازه می‌دهد ماهواره‌های جاسوسی را برای تست به مدار برده و برای هر نوع تغییر و بهینه‌سازی سالم به زمین بازگرداند.
فضاپیمای X-37B که پنتاگون را از حضور نیروی انسانی در فضا بی‌نیاز می‌کند، با کمک حامل فضایی فالکون ۹ (Falcon 9) به فضا پرتاب شده اما مثل هواپیمای معمولی فرود می‌آید.