پایش ماهواره‌ای دریاچه های مهارلو، طشک و بختگان در حال حاضر با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای و با کمک فناوری سنجش از دور در فواصل منظم انجام و سطوح آبی آن‌ها استخراج شده است.
دریاچه مهارلو در جنوب شرقی شیراز دارای آبی بسیار شور و از کانسارهای بزرگ نمک ایران به شمار می آید. کانسار به بخشی از پوسته زمین اطلاق می شود که تحت شرایط خاص زمین‌شناسی ماده معینی در آن متمرکز شده که از نظر اقتصادی ارزش داشته باشد. دریاچه بختگان نیز از جمله دریاچه‌های آب شور کشور است که در ۱۶ کیلومتری شیراز قرار داد. طشک هم در شمال غربی بختگان واقع شده است.
در زمان حاضر و با استناد به آخرین تصویر ماهواره‌ای دریافت شده در تاریخ ۲۶ مرداد ۹۸ مساحت آبی دریاچه مهارلو ۲۳ کیلومتر، طشک ۸ کیلومتر و دریاچه بختگان کامل خشک گزارش شده است.
پایش ماهواره‌ای این ۳ دریاچه توسط معاونت توسعه کاربرد و خدمات فضایی سازمان فضایی ایران از سال ۱۳۵۵ تا مرداد ۱۳۹۸ صورت گرفته است. برای پایش سطوح آبی دریاچه های مهارلو، بختگان و طشک از تصاویر ماهواره‌ای سنجنده مودیس (Modis) ماهواره‌های سنجش از دور ترا (Terra) و آکوا (Aqua) و همچنین تصاویر ماهواره‌ای سری لندست (Landsat) استفاده شده است. ماهواره‌های ترا و آکوا هر دو متعلق به ناسا (NASA) هستند و انجام مأموریت‌های مرتبط با مطالعات هواشناسی استفاده می‌شوند.
ماهواره ترا که در مدار خورشیدآهنگ به دور زمین می‌گردد در تاریخ ۱۸ دسامبر سال ۱۹۹۹ از پایگاه نیروی هوایی وندنبرگ (Vandenberg Air Force Base) توسط حامل فضایی اطلس ۲ (Atlas II) به فضا پرتاب گردید. ترا دارای ۵ حسگر از راه دور برای نظارت بر وضعیت محیط زیست زمین و تغییرات اقلیمی می‌باشد. ماهواره آکوا نیز با وزنی در حدود ۳۰۰۰ کیلوگرم در فاصله ۷۰۰ کیلومتری از سطح زمین قرار گرفته است و پس از ماهواره ترا (Terra) در ۴ می سال ۲۰۰۲ از همان پایگاه پرتاب، توسط حامل فضایی دلتا ۲ (Delta II) به فضا پرتاب شد.
همچنین ماهواره‌های لندست تلاش مشترک سازمان زمین شناسی ایالات متحده (USGS) و اداره ملی هوا و فضا NASA است. این ماهواره‌ها از سال ۱۹۷۲ به طور پیوسته تصاویر فضایی سطح زمین را به دست می‌آورند و داده‌هایی را که به عنوان منابع ارزشمند برای تحقیق در مورد تغییر کاربری زمین مورد استفاده قرار می‌گیرند، ارائه می‌نمایند.