آژانس فضایی آمریکا، ناسا (NASA)، قصد دارد با اختصاص منابع مالی تازه و همچنین انجام برخی اقدامات فنی بر عمر فضاپیماهای ۴۲ ساله وییجر ۱ (Voyager 1) و وییجر ۲ (Voyager 2) که از منظومه شمسی خارج شده‌اند، بیفزاید. از جمله اقدامات فنی که باید برای تداوم حیات این دو فضاپیما انجام شود می‌توان به بازتعریف منابع تولید گرما و نیز تضمین فعالیت رانشگرهای آنلاین آن اشاره کرد که چند دهه‌ای است مورد استفاده قرار نگرفته اند.
تمامی تلاش‌های مذکور با این هدف انجام می‌شود که وییجرهای ۱ و ۲ بتوانند اطلاعاتی را که از خارج از منظومه شمسی جمع آوری می‌کنند تا چند سال دیگر به کره زمین مخابره نمایند. دو فضاپیمای وییجر ۱ و ۲ که در سال ۱۹۷۷ به فضا پرتاب شدند از جمله دستاوردهای مهم بشر در زمینه اکتشاف فضای عمیق محسوب شده و خروج آن‌ها از منظومه شمسی که زمینه‌ساز شناخت دقیق‌تر فضای پیرامون آن گردیده ستاره‌شناسان و محققان را هیجان‌زده کرده است.
وییجرهای ۱ و ۲ قبل از خروج از منظومه شمسی تصاویر ارزشمندی را از سیارات مختلف آن و از جمله مشتری، زحل، اورانوس و نپتون به زمین مخابره کردند. این دو فضاپیما که حالا بیش از ۱۸ میلیارد کیلومتر از خورشید دور شده‌اند با مشکل تامین سوخت مواجه هستند و انرژی رانشگرهای سوخت هسته‌ای آن‌ها نیز رو به اتمام است. دور شدن از خورشید استفاده از صفحات خورشیدی این دو فضاپیما را نیز با چالش مواجه کرده است.
علی‌رغم همه این مشکلات٬ مهندسان ناسا امیدوارند با تغییراتی در زاویه قرارگیری صفحات خورشیدی وییجرهای ۱ و ۲ بتوانند از ۶۰ درصد ظرفیت آن‌ها استفاده کرده و این دو فضاپیما را تا سال ۲۰۲۵ عملیاتی نگه دارند.