دانشمندان راه جدیدی برای تولید اکسیژن کشف کرده‌اند و بدین ترتیب فضانوردانی که به مریخ می‌روند، خواهند توانست اکسیژن مصرفی خودشان را همانجا تولید کنند. یک گروه پژوهشی با مطالعه دنباله‌دارها، توانسته است واکنشی جدید برای تولید اکسیژن کشف کند. مریخ با زمین فاصله زیادی دارد و از این رو توانایی تولید هوای قابل تنفس در آن سیاره، موجب صرفه‌جویی در پول و تلاش برای انتقال آن از زمین خواهد شد.
بیشتر دنباله‌دارها که اشیاء یخی کوچک هستند، سفر خود را از فاصله دوری در منظومه شمسی با نام «ابر اورت» (Oort Cloud) آغاز می‌کنند. این ناحیه، آن سوی مدار سیاره نپتون (Neptune) قرار دارد. حال اگر مدار یک دنباله‌دار به‌گونه‌ای باشد که آن را به خورشید نزدیک کند، گرما موجب می‌شود یخ دنباله‌دار در فضا منتشر گردد. این راه جدید روش تولید اکسیژن مولکولی توسط دنباله‌دارها را به اثبات می‌رساند؛ یعنی دو اتم اکسیژن که در کنار هم قرار بگیرند و هوای قابل تنفس تولید کنند.
دنباله‌دار، محیط پر جنب و جوشی است و بادهای خورشیدی می‌توانند مولکول‌های آب شناور را با سرعت بالا به سطح آن برسانند. حال اگر روی سطح این اجرام ترکیب‌های حاوی اکسیژن وجود داشته باشد، آوردن مولکول‌های آب به سطح آن می‌تواند سبب آزادسازی اتم‌های اکسیژن و بدین ترتیب ایجاد اکسیژن مولکولی گردد.
گفته می‌شود اکسیژن مولکولی را می‌توان با واکنش‌های دیاکسیدکربن نیز تولید کرد. این گروه از دانشمندان با ایجاد برخورد میان دیاکسیدکربن و فویل طلا، این واکنش را شبیه‌سازی کردند و به این نتیجه رسیدند که هر دو اتم اکسیژن حاصل از همان مولکول دیاکسیدکربن بوده و عملاً آن را به شکلی فوق‌العاده تجزیه کرده است.
ناسا نیز در نظر دارد از این فناوری تولید اکسیژن به طور آزمایشی روی مریخ استفاده کند. برای این منظور، در سال ۲۰۲۰ یک دستگاه با نام موکسی (MOXIE) کاوشگر مریخ را همراهی خواهد کرد.
قرار است پرتاب این کاوشگر در تابستان سال آینده انجام شود و در زمستان سال ۲۰۲۱ نیز روی مریخ بنشیند. دستگاه موکسی به‌صورت الکتروشیمیایی دیاکسیدکربن اتمسفر مریخ را تجزیه خواهد کرد و ناسا مایل است ببیند که آیا این روش را می‌توان به گونه‌ای گسترش داد تا برای انسان‌ها بر روی سیاره سرخ آب فراهم نماید!