کارشناسان ناسا قصد دارند تا پایان سال ۲۰۱۹ به تکمیل نمونه نهایی و آزمایش فضاپیمای قدرتمند SLS بپردازند و در سال ۲۰۲۰ از آن برای ارسال کپسول فضایی و فضانوردان به سفر‌های فضایی کوتاه و طولانی مدت استفاده کنند.
SLS دارای چهار موتور فوق پیشرفته به نام RS-25 است که آخرین بار به مدت هشت دقیقه در آزمایشگاه مرکز فضایی جان سی. استنیس (John C. Stennis Space Center) مورد آزمایشی موفقیت آمیز قرار گرفت.
به گفته محققان بنابر پیش‌بینی‌های انجام شده قرار است در سال ۲۰۲۰ ناسا برای اولین بار و پس از سال‌ها از اتمام ماموریت آپولو، فضاپیمای دارای سرنشین به فضای عمیق ارسال کند.
کارشناسان اعلام کرده‌اند از آنجا که راهکار دیگری برای آزمایش فضاپیما جز شبیه‌سازی در محیط آزمایشگاه وجود ندارد احتمال بروز خطر و انفجار در زمان پرتاب واقعی فضاپیما وجود دارد و برای کاهش خطر به آزمایش‌های بیشتر نیاز است.
برای سرعت بخشیدن به کار٬ روی پروژه ساخت و تجهیز فضاپیمای SLS در ۲ بازه زمانی ۱۰ ساعته در طول روز کار انجام می‌شود. ناسا در همکاری مشترک با شرکت بوئینگ (Boeing) به ساخت فضاپیمای SLS مشغول است و در صورت ارسال قطعه‌های در دست ساخت بوئینگ در بازه زمانی تا پایان سال میلادی جاری، امکان اتمام ماموریت ساخت فضاپیما و راه‌اندازی آن در سال ۲۰۲۰ وجود خواهد داشت.
درصورت تاخیر در پروژه ساخت فضاپیمای SLS ناسا، از فضاپیمای آرتمیس-۱ (Artemis-1) برای پرتاب کپسول فضایی و دیگر ماموریت‌های فضایی استفاده خواهد شد. این تاخیر می‌تواند زمینه‌ساز قدرت گرفتن رقبا و شرکای تجاری ناسا، چون اسپیس ایکس (SpaceX) یا آژانس فضای اروپا (ESA) شود.
در کنار پروژه ساخت فضاپیمای SLS، شرکت اسپیس ایکس نیز به ساخت و توسعه فضاپیماهای قدرتمند نوع فالکون مشغول است که از آن‌ها برای ارسال فضانورد و کپسول‌های فضایی استفاده می‌کند.
کارشناسان به ویژه امیدوار هستند با اتمام ساخت فضاپیمای SLS بتوانند از آن برای حمل و پرتاب نسل جدید سفینه‌های فضایی ناسا با نام اورین (Orion) استفاده کنند و به این ترتیب فضانوردان را به ایستگاه فضایی بین المللی، کره ماه و حتی سیاره مریخ ارسال نمایند.