سیروس برزو: ناو کیهانی سایوز-۲۳ (Soyuz-23) تنها سفینه سرنشین‌دار سایوز بود که در آب فرود آمد. ویاچسلاو زودوف (Vyacheslav Zudov) و والری روژدستونسکی (Valery Rozhdestvensky) که هر دو کیهان‌نورد هستند٬ قرار بود سفینه خود را به ايستگاه مداري علمي ساليوت -۵ (Salyut-5) متصل کنند اما حتی بعد از چند بار تلاش، نتوانستند و به دلیل کم شدن ذخیره سوخت سفینه‌شان در روز ۱۶ اکتبر ۱۹۷۶ مجبور به فرود اجباری شدند.
این در شرایطی بود که در منطقه فرود، طوفان وحشتناکی در حال وقوع بود. پس از فرود، باد به داخل چتر نجات سفینه پیچید و آن را به سوی دریاچه تنگیز (Lake Tengiz) برد و در میان یخ و آب دریاچه فرود آمد. چتر اصلی از سفینه جدا شد اما چتر یدک جدا نشد زیرا آب به محل اتصال نفوذ کرده بود. چتر٬ سفینه را به دور خود می‌پیچید و فضانوردان نمی‌توانستند از سفینه بیرون بیایند؛ چرا که ناو کیهانی تقریبا در آب فرو رفته بود. گروه نجات هم به دلیل آن که سفینه به شکل غیرعادی فرود آمده بود نمی‌توانستند آن را را پیدا کنند؛ آنها فکر می کردند بخش فرودی غرق شده است. در شرایط طوفان و بوران شدید هلیکوپتر ها نمی‌توانستند پرواز کنند و ماشین‌های ویژه نمی‌دانستند کجا باید به جستجوی کیهان‌نوردان بیایند. صبح٬ طوفان آرام شد.
گروه نجات سرانجام محل آنها را پیدا کردند. سواحل دریاچه که یخ نبسته بود اجازه نمی‌داد گروه نجات به یاری آنها بیایند فقط با بالگرد امکان کمک وجود داشت. یکی از آنها با طناب پایین آمد و در میان آب پر تلاطم در اثر فشار هوای بالگرد، بعد از چند بار کوشش سرانجام توانست کابلی را به بخش فرودی محکم کند. چرخبال میل-۸ قدرت بلند کردن باری به سنگینی سفینه را نداشت بنابراین خلبان‌ها آنرا ۸ کیلومتر کشاندند و به ساحل رساندند.
در نهایت٬ ناو بعد از ۱۱ ساعت تلاش به ساحل کشیده شد و کیهان‌نوردان از مرگ حتمی نجات یافتند.
تصویری را که می‌بینید چند سال قبل با کلاژ چند تابلوی مختلف و توسط فتوشاپ درست کردم که ۱۰ سال قبل برای نخستین بار توسط یک تارنمای فضایی آلمان منتشر شد.