زندگینامه اون گاریوت دانشمند و فضانورد فقید ناسا

مالک محمدی: اون گاریوت دانشمند و فضانورد ناسا که در برنامه های ماموریت‌های ایستگاه فضایی اسکای‌لب  و کیهان پیمای شاتل در سن ۸۸ سالگی درگذشت. نگاهی به پرونده این فضانورد رکوردشکن.

اون گاریوت (Owen Garriott)

ردیف پرواز فضایی: شصت و سومین فضانورد جهان- سی و هشتمین فضانورد آمریکا

تعداد پرواز های فضایی: 2 بار

جمع مدت پرواز فضایی: 69 روز 18 ساعت 57 دقیقه 27 ثانیه.

تعداد راهپیمایی های فضایی: 3 نوبت

مدت زمان کار در فضای باز کیهانی: 13 ساعت و 43 دقیقه است.

تاریخ و محل تولد: متولد 22 نوامبر 1930 در انید (Enid) ایالت اوکلاهما (Oklahoma).

تاریخ فوت: 15 آوریل سال 2019 در هانتسویل (Huntsville)، ایالت آلاباما(Alabama).

تحصیلات و عناوین دانشگاهی: در سال 1948 دبیرستان در انید  را پایان یافت. در سال 1953 از دانشگاه اوکلاهما (Oklahoma) فارغ التحصیل شد و مدرک لیسانس علوم در مهندسی برق را دریافت کرد. در سال 1957 از دانشگاه استنفورد (Stanford) مدرک کارشناسی ارشد  گرفت و در سال 1960 از پایان نامه خود برای درجه دکترای در مهندسی برق دفاع کرد.

فعالیت های حرفه ای:

از سال 1961 تا 1965 ابتدا به عنوان استادیار فعالیت داشت و سپس به عنوان استاد راهنما در دانشکده مهندسی برق دانشگاه استنفورد انجام تحقیقات در زمینه فیزیک یونسفری، تدریس الکترونیک، نظریه الکترومغناطیس و فیزیک دنبال کرد.

در سال 1983، همراه با پسرانش و مهندس برنامه نویسی چارلز بایچ (Charles Byuch) ، موسسه اوریگین (Origin) را تاسیس کرد که یکی از رهبران شناخته شده در توسعه برنامه بازی های کامپیوتری گردید.

از ژانویه 1988 تا فوریه سال 1993، به عنوان معاون موسسه مهندسی تله داین براون (Teledyne Brown) که در زمینه برنامه های فضایی مشغول به کار شد.

از سال 1995، دانشیار آزمایشگاه زیست شناسی ساختاری (Laboratory for Structural Biology) در دانشگاه آلاباما در هانتسویل بود. این برنامه تحقیقاتی در مورد میکروب هایی که در محیط های مختلفی مانند دریاچه های قلیایی (دریاچه قلیایی دریاچه هایی  با آب غلظت بالا نمک های کربنات، معمولا کربنات سدیم، باعث افزایش وضعیت قلیایی آنها می شوند با pH بین 9 تا 12 هستند.) و دریچه های هیدروترمال (hydrothermal  چشمه های آبهای گرم شده توسط لایه های زیرین زمین، که معمولا در نزدیکی مکان های آتشفشانی فعال در محل های مختلف از جمله حوضه های اقیانوس وجود دارد.) زندگی می کنند، تحقیق می کرد. او در چندین غواصی در زیردریایی عمیق پیمای “میر” روسیه تا عمق 2300 متر در رینبو ونتز (Rainbow Vents) در منطقه (آزارس) Azores اقیانوس اطلس شرکت داشت.

گاریوت عضو هیئت مدیره شرکت اسپیس ادونچر (Space Adventures) و  بنیانگذار شرکت  بیوتک اکسترموزاین (Biotech ExtremoZyme) بود.

خدمات نظامی: از سال 1953 تا سال 1956، در نیروی دریایی ایالات متحده به عنوان افسر تجهیزات الکترونیکی در ناوهای یو.اس.اس  کوول (U.S.S. Cowell) و یو اس.اس الین سامر (U.S.S. Alien Sumner) خدمت می کرد.

خدمات در زمینه فضایی: در27  ژوئن 1965 به عنوان یکی از شش دانشمند (Scientist-Astronaut) در مجموعه چهارمین گروه فضانوردان ناسا انتخاب شد. در 29 ژوئیه 1965، لازم بود برای آمادگی سفر های فضایی دوره خلبانی را هم طی کند به این دلیل شروع به تمرین پرواز با هواپیما T-38 در پایگاه هوایی ویلیامز AFB در آریزونا کرد که در سال 1966 به اتمام رسید و مدرک خلبانی جت را دریافت کرد.

 طی پرواز آپولو 11 به عنوان یکی از ماموران مسئول کنترل عملیات (CapComs)  در مرکز هدایت پرواز در هوستون ایفای نقش کرد

در ژانویه سال 1972، او به عنوان فضانورد محقق در خدمه اصلی گروه دوم به ایستگاه مداری اسکای لب (Skylab) شرکت داشت.

اولین پرواز فضایی: از 28 ژوئیه تا 25 سپتامبر 1973 به عنوان محقق عضو دومین گروه اعزامی به همراه آلن بین (Alan Bean) و جک لوسما (Jack Lousma) با ناو آپولو به ایستگاه مداری اسکای لب سفر کرد.

در طول پرواز او سه راهپیمایی فضایی را انجام داد:

8 اوت 1973 به مدت 6 ساعت و 31 دقیقه

24 اوت 1973 به مدت 4 ساعت و 31 دقیقه

22 سپتامبر 1973 به مدت 2 ساعت و 41 دقیقه

مدت زمان پرواز فضایی اول: 59 روز 11 ساعت و 09 دقیقه 10 ثانیه بود.

از 1974 تا 1978 (به استثناء کاردر دانشگاه استنفورد طی سال 1976 در بخش تحقیقات و برنامه های علمی  کاربردی) در مرکز فضایی جانسون به عنوان معاون، مدیر عملیات و سپس مدیر گروه فعالیت داشت.

 در اوت 1978، به عنوان متخصص پرواز خدمه پرواز در نهمین ماموریت شاتل فضایی طی اولین پرواز آزمایشگاه فضایی اسپیس لب(Spacelab) انتخاب شد.

 دومین پرواز:

از 28 نوامبر تا 8 دسامبر 1983 به عنوان متخصص پرواز در شاتل فضایی کلمبیا حضور داشت. او آموزش دیده بود تا طی برنامه ماموریت های نظارت بر زمین (Earth Observation Missions-EOM) آزمایش هایی را آزمایشگاه فضایی اسپیس لب شرکت داشت.

مدت زمان پرواز 10 روز 07 ساعت 48 دقیقه 17 ثانیه.

بعد از این ماموریت به عنوان یکی از خدمه فضاپیمای آتلانتیس  انتخاب شد  قرار بود که در اکتبر 1986 پرتاب شود، سومین سفرش را به مدار زمین انجام دهد اما به دلیل انفجار شاتل چلنجر در ژانویه 1986، پرواز انجام نشد. 

از سال 1984 تا 1986، به عنوان دستیار تحقیق در برنامه ایستگاه فضایی مداری ناسا مشغول به کار بود. گاریوت سرانجام در ژوئن 1986 از ناسا کناره گیری کرد و به تجارت خصوصی روی آورد. 12.10. – 24.10.2008

وی پدر کیهانگرد ریچارد گاریوت (Garriott Richard) است که به عنوان ششمین توریست فضایی در  اکتبر 2008 با ناو کیهانی سایوز تی.ام-13 (Soyuz TMA-13) به فضا سفر کرد.