تحقیقات سارا مزروعی یک محقق ایرانی در دانشگاه تورنتو نشان میدهد، طی ۲۹۰میلیون سال گذشته، تعداد سیارکهایی که به زمین برخورد میکنند، نسبت به ۷۰۰میلیون سال قبل از آن، ۲برابر بیشتر شده است.
طی این پژوهش، مزروعی و همکارانش در انگلیس و ایالاتمتحده آمریکا فهرستی از چالههای محل برخورد اجسام آسمانی با سطح ماه و زمین را بررسی کردند. آنها چالههایی را بررسی کردند که عرض آنها بیش از ۲۰کیلومتر بود. طبق این پژوهش یک صخره آسمانی با عرض ۸۰۰متر میتواند چنین چالهای روی سطح سیاره ایجاد کند. در مرحله بعد آنها تاریخ برخورد اجسام با سیاره را نیز مشخص کردند.
این در حالی است که ماه و زمین به یک اندازه شاهد برخورد صخرههای آسمانی بودهاند. زیرا هر دو در یک نقطه در فضا هستند.
بهطور دقیق مزروعی و همکارانش با استفاده از اطلاعات مدارگرد شناسایی ماه (Lunar Reconnaissance Orbiter) چالههای ناشی از برخورد سیارکها با ماه را بررسی کردند. سپس آنها مشخص کردند آیا تعداد چالههای حاصل از برخورد سیارک با عرض بیش از ۱۰کیلومتر روی ماه و زمین به یک اندازه است یا خیر. آنها در مسیر تحقیقات خود متوجه شدند دو سیاره در این زمینه مشابهتهای فراوانی دارند. همین امر نشان داد حدود ۲۹۰میلیون سال قبل میزان برخورد سیارکهای عظیم به دو سیاره ماه و زمین که چنین چالههای عمیقی را ایجاد کند نسبت به ۷۰۰سال قبل از آن ۲.۶برابر بیشتر شده است.
برخورد اجسام آسمانی با زمین که بیش از ۶۵۰میلیون سال قبل اتفاق افتاده به دلیل یخبندان از سطح سیاره خاکی محوشده است؛ بنابراین دانشمندان چالههای ناشی از برخورد سیارکها بین ۶۵۰میلیون تا یک میلیارد سال قبل را روی ماه بهعنوان نمونه بررسی کردند. ماه راهنمای خوبی برای تخمین میزان برخورد سیارکها با زمین است، زیرا فاصله آن تا سیاره خاکی کم است و چالههای ناشی از برخورد روی آن به مدت طولانیتری باقی میمانند.
البته نباید نگران خطر برخورد سیارکها با زمین بود، زیرا حتی باوجود افزایش احتمالات برخورد، هنوز هم بهطور متوسط هر یک یا چند میلیون سال احتمال دارد سیارکی با زمین برخورد کند. از سوی دیگر اطلاعات ناسا از سیارکهایی که احتمال دارد با زمین برخورد کنند، نشاندهنده آن است که در حال حاضر هیچ خطری زمین را تهدید نمیکند.
در همین راستا بزرگترین خطر شناختهشده، یک سیارک با عرض ۱.۳کیلومتر است که هر ۸۶۱سال یکبار فاصله آن با زمین به کمترین مقدار میرسد. اما طبق تخمین کارشناسان بهاحتمال ۹۹.۹۸۸درصد این سیارک با زمین برخورد نخواهد کرد.
سارا مزروعی، دانشمند دانشگاه تورنتو و مؤلف ارشد این تحقیق میگوید: این تحقیق نشاندهنده احتمالات است. برخورد سیارکها با زمین بهندرت اتفاق میافتند و من نگران آن نیستم.
از سوی دیگر هنوز مشخص نیست حدود ۳۰۰ میلیون سال قبل چه اتفاقی افتاده است. مزوعی دراینباره میگوید: «شاید یک خانواده سیارکی فروپاشی و به کمربند سیارکی تبدیلشده است. این صخرههای فضایی به سمت زمین و ماه حرکت کردند. »
بسیاری از دانشمندان معتقدند حدود ۶۵ میلیون سال قبل برخورد سیارکی با زمین (در منطقه آمریکای مرکزی فعلی) به انقراض دایناسورها منجر شده است. این در حالی است که محققان نظرهای مختلفی درباره این تحقیق دارند.
منبع
خبرگزاری دانشجو
با اشتراک گذاری مطلب از اسپاش حمایت کنید
https://espash.ir/?p=12175
دفتر مطالعات فضایی اسپاش به عنوان تنها نهاد مطالعاتی خصوصی در بخش فضایی ایران به همت جمعی از روزنامهنگاران، کارشناسان و دلسوزان حوزه فضایی به عنوان یکی از خدمات ارئه شده توسط دفتر مطالعات فضایی راهاندازی شد.
پست بعدی
مطالب پیشنهادی اسپاش
اشتراک در
ورود از طریق اکانت گوگل
وارد شدن
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها