سیروس برزو-ژاپن نخستین پرتاب خود را در سال 2019 با استفاده از موشک اپسیلون انجام داد. در این پرتاب هفت ماهواره را مدار قرار گرفت. اپسیلون از مرکز فضایی اوچینورا در ساعت 09:50:20 به وقت محلی (00:50 به وقت گرینویچ) به فضا پرتاب و طی یک زمان 9 دقیقه و17 ثانیه ای محموله را به مقصد رساند.
ماهواره 200 کیلوگرمی ماهواره راپیس-1 (RAPIS-1)، مکعبی با ابعاد یک متر است که توسط شرکت آکسل اسپیس (Axelspace) با هدف آزمایش قطعات در مدار برای استفاده بالقوه در ماموریت های آینده طراحی و ساخته شده است. این ماهواره حداقل یک سال کار می کند. طی این دوره، چندین فناوری از جمله یک باتری خورشیدی قابل برنامه ریزی مبتنی بر فناوری نانو برای استفاده در ساختار های مداری آینده را در مدار آزمایش خواهد کرد. آزمایش های دیگر شامل ارزیابی یک باند ارتباطی شامل فرستنده ای با توان داده بالا و یک آنتن متوسط دریافت و یک سامانه کنترل واکنش برای مانور ماهواره ای که از سوخت های سازگار با محیط زیست استفاده می کند است.
یکی دیگر از محموله های موشک اپسیلون در این پرتاب، سامانه ای به نام آسترو لیو-1 (Astro Live 1 (ALE-، یک ماهواره 68 کیلوگرمی طراحی و ساخته شده توسط شرکت ژاپنی آسترو لیو اکسپرینس(Astro Live Experiences) است که برای ایجاد شهاب سنگ مصنوعی استفاده می شود. این ماهواره گلوله های کوچک به قطر حدود یک سانتی متر را به جو شلیک می کند.
محموله دیگر ، ماهواره 50 کیلوگرمی هودویوشی-2 (Hodoyoshi-2) است که به عنوان یک ابزار نجومی برای یک کنسرسیوم پژوهشی بین المللی به رهبری دانشگاه توکیو راهی مدار زمین شد. این سامانه شامل دو دوربین با دقت بالا به منظور بررسی چگونگی بازتاب نور خورشید از زمین عمل است و برای ثبت پدیده های نورانی در جو بالا زمین و مطالعه سطح اقیانوس ها بکار گرفته می شود. هودویوشی-2 همچنین شامل یک مغناطیس سنج، آشکارسازهای تابش، یک دزیمتر و یک آزمایشگر ارتباطی نوری است. علاوه بر این، ماهواره برای جمع آوری و انتقال اطلاعات از ایستگاه های کنترل محیطی مورد استفاده قرار می گیرد.
محموله دیگری که در این پرتاب در مدار قرار گرفت، میکرودراگون (MicroDragon) یک ماهواره 50 کیلوگرمی مرکز ملی ماهواره ویتنام است که برای مطالعه مناطق ساحلی ویتنام، جمع آوری داده ها جهت کمک به تعیین کیفیت آب، و نظارت بر تغییرات در خط ساحلی کشور است.
از جمله سه ماهواره دیگری که با اپسیلون در مدار قرار گرفت، نخستین آنها تاسواره ای با نام اوریگامی ست (OrigamiSat) در اندازه 10 در 10 در 34 سانتی متر بود. این ماهواره ها توسط موسسه فناوری توکیو اداره می شود. اوریگامی ست هنگامی که در مدار قرار می گیرد، استقرار یک ساختار با لایه ای نازک را آزمایش می کند. این ماهواره همچنین دارای یک فرسنتده رادیو آماتور است.
تاسواره بعدی نکسوس (NEXUS) متعلق به دانشگاه نیهون (Nihon) با یک دوربین و فرستنده رادیویی آماتور مجهز است. پیش بینی می شود که رله سریعتری از داده ها در مقایسه با ماهواره های موجود را ارائه دهد.
تاسواره سوم به طور مشترک توسط موسسه فناوری کیوشو (Kyushu) ژاپن و دانشگاه فناوری نانیانگ (Nanyang) در سنگاپور توسعه یافته است در این تاسواره که آئوبا ولوکس 6 (Aoba VELOX IV) نام دارد یک دوربین مداربسته برای مطالعه درخشش افق ماه – یک پدیده که در آن یک نور درخشان پس از غروب خورشید در سطح ماه دیده می شود- آزمایش می شود. بعد از دریافت داده های این ماهواره، یک دوربین مشابه می تواند در مأموریت های آینده برای مطالعه این تابش از مدار ماه مورد استفاده قرار گیرد. این تاسواره سامانه های دیگری از قبیل آزمایشگر پلاسما و سامانه تله متری را بررسی و نتایج را از طریق زیر سیستم های خود برای ارزیابی به زمین ارسال می کند.
پرتاب روز جمعه چهارمین پرواز اپسیلون ژاپن بود که در سال 2013 وارد عمل شد. این پرتاب یک سال پس از سومین پرتابی است که ماهواره رادار تصویری آزمایشی آسنارو-2 (ASNARO-2) را در 18 ژانویه 2018 به فضا برد.
اپسیلون به عنوان جانشینی از موشک های سری ام.و (M-V) که قبلا توسط ژاپن برای پرتاب ماهواره های علمی و فناوری کوچک ساخته شده بود، توسعه یافت. موشک اپسیلون در شکل سه مرحله ای یک وسیله نقلیه سوخت جامد است، اما می تواند در پیکربندی چهار مرحله ای با سیستم پیشگیرانه مایع پرواز کند. مرحله بالایی می تواند نیروی اضافی برای تحویل محموله به مدار دقیق را فراهم آورد.
پرتاب جمعه نخستین سال 2019 میلادی ژاپن بود و احتمالا تنها پرتاب این موشک در سال 2019 باشد. مأموریت بعدی آن در سال 2020 پیش بینی می شود. ژاپن هنوز تاریخ پرتاب ماهواره بعدی این کشور را اعلام نکرده است. با این حال چند پرتاب انتظار می رود در اواخر امسال صورت گیرد. پرتاب های دیگری از جمله پرتاب ماهواره جمع آوری اطلاعات (IGS- Information Gathering Satellite) با موشک اچ-2آ ، همچنین ناو اچ.تی.وی-8 (HTV-8) به مقصد ایستگاه فضایی بین المللی با موشک اج-2ب در برنامه سازمان فضایی ژاپن دیده می شود.