پاتریک آلفرد پاتریک مور (Patrick Alfred Caldwell-Moore) که در دنیای نجوم با اسم پاتریک مور و لقب پدر ترویج اخترشناسی غیرحرفه‌ای شناخته می‌شود در ۴ مارس ۱۹۲۳ در شهر پینر (Pinner) انگلیس به دنیا آمد. از دوران کودکی با مشکلات سلامتی روبرو بود هنوز چند سالی بیش نداشت که معلوم شد دچار بیماری قلبی است این ناراحتی باعث گردید نتواند به مدرسه برود و در خانه تحصیل کرد. شش‌ساله بود که با خواندن کتاب داستان منظومه شمسی به نجوم علاقه مند شد. در سن یازده‌سالگی به انجمن نجوم بریتانیا پیوست. در ۱۴ سالگی یک رصدخانه کوچک در شرق گرونستد (Grinstead) از او دعوت کرد تا آنجا را اداره کند. در سن ۱۶ سالگی متوجه شد چشم راستش ضعیف‌تر از چپش است و سه سال بعد به دلیل مشکل در لثه، مجبور شد از دندان مصنوعی استفاده کند. در همین زمان بود که نخستین مقاله‌اش درباره دهانه‌های ماه را منتشر کرد.
در طول جنگ جهانی دوم، مور به ارتش در شرق گرونستد پیوست. در سال ۱۹۴۰ در سن ۱۶ سالگی به نیروی هوایی سلطنتی پیوست در ژوئیه ۱۹۴۲ پس از آموزش پایه در پایگاه‌های مختلف نیرو هوایی در انگلیس، به کانادا رفت و در پایگاه هوایی نیوبرانزویک (New Brunswick ) به‌عنوان ناوبر و خلبان مشغول به کار شد.
پس از جنگ، مور بورس تحصیلی در دانشگاه کمبریج را رد کرد چون اعتقاد داشت باید روی پای خودش بیاستد. اولین کتاب خود بانام راهنمای ماه را در سال ۱۹۵۲ نوشت و یک سال بعد منتشر کرد. کتاب دوم او ترجمه یک اثر از ستاره‌شناس فرانسوی جرالد دو واوکولیور (Gérard de Vaucouleurs) بود. پس‌ازاین او کتاب‌های دیگری هم منتشر کرد که هرکدام از آن‌ها توانستند جایگاه خوبی به دست آورند.
چند سال بعد از او برای ارائه یک برنامه زنده نجوم دعوت شد نخستین بخش این برنامه به نام آسمان شب از شبکه رادیو تلویزیونی تایمز از ۲۴ آوریل ۱۹۵۷ با موضوع ستاره دنباله دارارند- رولاند (Arend–Roland) پخش شد. برنامه نقشه آسمان شب برای علاقه‌مندان غیرحرفه‌ای اخترشناسی تا حرفه‌ای‌ها پخش می‌شد. مور همه قسمت این برنامه ماهیانه را اجرا کرد به‌جز یک‌بار در ماه ژوئیه ۲۰۰۴ هنگامی‌که براثر مسمومیت غذایی نزدیک به مرگ قرار گرفت که این قسمت توسط کریس لینتوت (Chris Lintott) ارائه گردید. از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۲ به دلیل آرتروز توان حرکتی خود را از دست داد اما برنامه را در خانه خود اجرا می‌کرد. برنامه آسمان شب مور در کتاب رکوردهای جهانی گینس به‌عنوان طولانی‌ترین برنامه نمایش تلویزیونی جهان که از سال ۱۹۵۷ مرتباً پخش‌شده به ثبت رسید. این برنامه بسیار محبوب شد به‌طوری‌که او پیشنهادهای سودآور بسیاری را برای اجرای این برنامه روی شبکه‌های دیگر به وی دادند اما او آن‌ها را رد کرد. در سال ۲۰۱۱ پاتریک مور هفت‌صدمین اجرای آسمان شب را جشن گرفت. یک سال بعد در ۹ دسامبر ۲۰۱۲ جهان فانی را بدرود گفت.