آزمایش نهایی لباس فضایی در بایکونور

الگ کانوننکو (Oleg Kononenko)، دیوید سنت ژاک (David Saint-Jacques) و آنه مکلاین (Anne McClain) فضانوردان ناو کیهانی سایوز ام.اس-۱۱ (Soyuz MS-11) در حضور کارشناسان کارخانه زوزدا، سازنده لباس‌های فضایی در روسیه، لباس فضایی خود را آزمایش و برگه صحت کار آن را امضا کردند.

این‌یکی از مراحل سفر فضایی است و کیهان‌نوردان باید در بایکونور (Baikonur) و چند روز مانده به پرواز، لباس فضایی خود را تحویل گرفته و بعد از پوشیدن و امتحان، صحت کارایی آن را تائید کنند. پوشیدن این لباس ترتیب و قوانین خود را دارد و حدود دو ساعت طول می‌کشد. کلیه مراسم پوشیدن لباس از آغاز تا انتها از چند زاویه فیلم‌برداری می‌شود و این فیلم به‌عنوان یک مدرک رسمی در پایان کار دربسته ویژه مهروموم می‌شود تا به‌عنوان مدرک صحت کار لباس بماند.

لباس فضایی سوکول،ردر زبان روسی به معنای شاهین، تن‌پوشی است که فضانوردان در جریان پرتاب، رسیدن به ایستگاه فضایی و بازگشت از ایستگاه تا زمین آن را می‌پوشند تا اگر طی این مدت در وضعیت هوای داخل ناو سایوز خللی به وجود آمد جان فضانورد به خطر نیفتد.

این لباس شامل یک‌لایه داخلی از لاستیک مخصوص غیرقابل نفوذ و یک‌لایه بیرونی فشرده ترکیبی است. چکمه بخشی از خود لباس محسوب می‌شود و با آن یکپارچه است اما دستکش‌ها با توسط یک حلقه آلومینیومی به آستین لباس چفت می‌شود. کلاه ایمنی لباس قابل باز و بسته شدن اما متصل به آن است. در صورت بسته بودن کلاه و دستکش‌ها، لباس کاملاً کیپ و غیرقابل نفوذ می‌شود.

یک درجه سنجش در ناحیه مچ دست چپ  در آستین تعبیه‌شده و یک آینه در بالای مچ در سمت راست با بند لاستیکی قرار دارد تا به فضانورد کمک کند در سفینه چیزهایی را ببینند که در خارج از زاویه دیدمستقیم او هستند. در هنگام بازگشت، یک ارتفاع‌سنج، یک فشارسنج برای سنجش فشار اتاقک و یک ساعت مچی نیز اغلب با استفاده از یک مچ‌بند لاستیکی به آستین وصل می‌شوند.