یک شهاب، یک دنباله‌دار و یک سحابی تماشایی، همه در این‌یک تصویر حضور دارند.
نزدیک‌ترین و زودگذرترین آن‌ها، همان شهابی است که به‌صورت یک خط در بالا سمت راست قرار دارد، این شهاب، برای کمتر از یک ثانیه قابل‌مشاهده بود.
شهاب که در جو زمین تجزیه‌شده بود، احتمالاً تکه‌ای کوچک از ذرات خارج‌شده از دنباله‌دار ۲۱پی/ژاکوبینی-زینر (21p/giacobini-zinner) بوده. این دنباله‌دار هم در تصویر حضور دارد.
دنباله‌دار ۲۱پی، در تصویر در قسمت داخلی منظومه شمسی درحالی‌که حرکت است و با دنباله‌ای از گردوغبار که به‌صورت افقی در فضا از خود در حال انتشار دادن است، به‌خوبی در مرکز تصویر، قابل‌تشخیص است.
این دنباله‌دار، از چند ماه پیش تاکنون با دوربین دوچشمی قابل‌مشاهده بوده است اما اکنون با دور شدن آن و رفتنش به سمت مدار سیاره مشتری، درحالی‌که کم‌نورتر شدن در آسمان است.
دورترین این اجرام هم، سحابی مرغ دریایی یا آی‌سی۲۱۷۷ (IC 2177) است که با ۳۵۰۰سال نوری فاصله از زمین، در سمت چپ تصویر قابل‌مشاهده است.
سحابی نسبتاً وسیع مرغ دریایی با بال‌هایی به‌اندازه ۲۵۰سال نوری، احتمالاً تا چند صد هزار سال آینده قابل‌مشاهده باشد.
نوردهی‌های طولانی که حدوداً دو هفته پیش از شهر ایواکی کشور ژاپن گرفته شد، ترکیب شدند تا کم‌نورترین عناصر تصویر مشخص شوند.
شما هم می‌توانید هم‌چین شهابی را ببینید، احتمالاً سریع‌تر از زمانی که فکرش را می‌کردید: این شب‌ها، زمان اوج بارش شهابی جباری است.
