ناسا در روز ۱۲سپتامبر سال جاری میلادی فناوری جدیدی به نام “فناوری جانمایی ورودی تطبیق‌پذیر” یا به اختصار ADEPT برای نخستین بار به صورت آزمایشی به پرواز درآورد. این ابزار تاشدنی، در واقع یک سپر حرارتی است که در هنگام باز شدن به شکل یک چتر در می‌آید. با استفاده از این فناوری نوآورانه می‌توان یک سپر حرارتی با قطر بزرگتر از قطر سطح مقطع یک ماهواره‌بر (یا دیگر وسایلی که از جو عبور می‌کنند) را در ماموریتها به کار گرفت. این طراحی حتی ممکن است روزی به افزایش ظرفیت حمل محموله در ماموریتها بین سیاره‌ای منجر شود.
کاوشگرها معمولا در هنگام ورود به جو هر سیاره‌ای به سرعت چندین هزار کیلومتر بر ساعت می‌رسند. ورود به اتمسفر با این سرعت باعث فشرده شدن گاز در نزدیکی کاوشگر شده و به اصطلاح مهندسین هوافضا شوک رخ می‌دهد. این شوک موجب افزایش شدید دما (تا بیش از ۳۰۰۰درجه سانتیگراد) در دماغه کاوشگر می‌شود. سپرهای حرارتی یا به عبارت دیگر آیروشل‌ها (Aeroshells)، سرعت کاوشگر را در هنگام ورود به جو کاهش می‌دهند و در برابر حرارت تولیدشده نقش عایق را ایفا می‌کنند.
فناوری ADEPT که در مرکز Ames ناسا در کالیفرنیا توسعه داده شده است، از یک الیاف سه بعدی انعطاف‌پذیر تولیدشده از کربن و تعدادی ستون تشکیل شده که در هنگام گستردگی کامل به صورت یک جسم صلب در می‌آید. پاول ورسینسکی (Paul Wercinski) مدیر این پروژه می‌گوید: «کربن برای کاربردهای در دمای بالا یک ماده فوق‌العاده است»
در جریان آزمایش اخیر ADEPT سرعت تا ۳۷۰۰کیلومتر بر ساعت افزایش داده شد که البته در مقیاس ماموریت‌های بین سیاره‌ای سرعتی ناچیز محسوب می‌شود و دمای بالایی تولید نمی‌کند. قدم بعدی برای آزمایش این فناوری این است که در راستای رشد فناوری برای استفاده در ماموریت‌های سیاره زهره، مریخ و یا تایتان، و همچنین بازگرداندن نمونه‌های سطح ماه به زمین، پرواز آزمایشی در سرعت ۲۷۰۰۰کیلومتر بر ساعت صورت گیرد.
بودجه توسعه فناوری ADEPT توسط دفتر ماموریت فناوری فضایی ناسا (STMD) تامین می‌شود. در پرواز ۱۲سپتامبر که توسط شرکت آپ آئرواسپیس (UP Aerospace) انجام شد، قطر سپر حرارتی چترمانند حدودا ۰.۷متر بود.