پرتوهای کیهانی از فضای خارجی در هر ثانیه وارد بدن شما شده و از آن عبور می‌کنند، آن‌ها معمولاً هیچ آسیبی به شما وارد نمی‌کنند. این عکس برجسته برخی از این ذرات متحرک را به‌صورت خطوطی نشان می‌دهد که از طریق ردیاب نوا فار(NOvA Far) آزمایشگاه فرمی مستقر در رودخانه خاکستر در مینه‌سوتای آمریکا حرکت می‌کنند.
اگرچه این عکس هر ۱۵ ثانیه به‌روز می‌شود، فقط پرتوهای کیهانی را نشان می‌دهد که در کسر کوچکی (متغیری) از زمان رخ می‌دهند و غالباً فقط یک نوع ذره یعنی میون را نشان می‌دهد. هدف اصلی ردیاب نوا کشف پرتوهای کیهانی نیست، بلکه سعی دارد نوترینوها را در پرتو NuMI که از آزمایشگاه فرمی در نزدیکی شیکاگو، ایلینوی آمریکا پرتاب می‌شوند از فاصلۀ ۸۱۰ کیلومتری، کشف کند. اگرچه فقط تعداد کمی از رویدادهای نوترینو هر هفته در نوا انتظار می‌روند، این آزمایش‌ها به بشر اجازه می‌دهد تا ماهیت نوترینوها را بهتر کشف کند؛ مثلاً نوع آن‌ها چند وقت به چند وقت در این سفر تغییر می‌کند و… پرتوهای کیهانی حدود ۱۰۰ سال پیش کشف شدند و نه‌تنها می‌توانند حافظه کامپیوتر را تغییر دهند، بلکه می‌توانند به جهش‌های DNA که منجر به شکل‌گیری انسان‌ها شدند، کمک کنند.
از نوترینو چه می‌دانیم؟
• نوترینو یک‌ذره بنیادی در کیهان است و به عناصر ریزتر تجزیه نمی‌شود.
• وجود این ذره ابتدا در سال ۱۹۳۰ از سوی ولفگانگ پاولی پیش‌بینی‌شده بود و در سال ۱۹۵۵ توسط فردریک رینز و کلاید کوان کشف شد.
• قبلاً تصور می‌شد که نوترینو جرم ندارد، اما اکنون سبک‌ترین ذره دارای جرم شناخته می‌شود و جرم آن ۴ میلیونیم الکترون است.
• نوترینو دومین ذره فراوان در کیهان است و هر ۶۰ ثانیه، یک میلیارد نوترینوی پرتاب‌شده از خورشید از ناحیه‌ای به‌اندازه ناخن دست شمارد می‌شود.
• این ماده به‌راحتی از زمین رد می‌شود بی‌آنکه به مانعی برخورد کند و برای همین اندازه‌گیری آن بسیار دشوار است.
• به تعبیر فیزیکدان‌ها سه طعم مختلف از این ذره وجود دارد: نوترینوی الکترونی، نوترینوی میونی و نوترینوی تائو. درعین‌حال، هر نوترینو یک همتای پاد نوترینو دارد.
