در نزدیکی مرکز این تصویر ِ کیهانی در قلب سحابی شکارچی چهار ستارۀ پرجرم به نام ذوزنقه قرار دارند. آن‌ها که در منطقه‌ای با شعاع ۱٫۵ ساله نوری قرار دارند هسته خوشه ستاره‌ای سحابی متراکم شکارچی را تشکیل می‌دهند.
تابش یونیزۀ فرابنفش از ستارگان ذوزنقه که عمدتأ از درخشان‌ترین ستاره به نام تتا -۱ اوریونیس C ناشی شده کل درخشش مرئیِ این منطقه تشکیل ستارۀ پیچیده را تأمین می کند. خوشه سحابی شکارچی که تقریبأ سه میلیون سال نوری قدمت دارد در سال‌های قبل کمتر فشرده بود و یک مطالعۀ دینامیکی جدید نشان می دهد که برخوردهای ستاره‌ای سریع در سال‌های اولیه احتمالأ سیاهچاله‌ای ۱۰۰ برابر جرم خورشید را به وجود آورده‌اند؛ در واقع حضور یک سیاهچاله درون خوشه می تواند سرعت‌های بالای ستارگان ذوزنقه را توضیح دهد. سحابی شکارچی حدود ۱۵۰۰ سال نوری با زمین فاصله دارد که آن را به نزدیکترین سیاهچالۀ شناخته شده به سیاره زمین تبدیل می کند.