شانس زندگی در سطح یک سیاره سنگی مانند زمین به نوع و میزان نور دریافتی توسط ستاره میزبان بستگی دارد.
محققان دانشگاه کمبریج طرحی پیشنهاد کردند به این صورت که ستاره‌هایی که از نور کافی UV استفاده می‌کنند توانایی زندگی به شیوه‌ای مشابه زمین را دارند،چون UV مجموعه‌ای از واکنش‌های شیمیایی است که مجیط زندگی ایجاد می‌کند.
محققان اظهار کردند: «کربن از شهاب‌سنگهای آسمانی به زمین اصابت کرده و با نیتروژن موجود در اتمسفر جو فعل و انفعالاتی ایجاد کرده، سیانور هیدروژن را تشکیل داده و سپس سیانور هیدروژن به سطح نفوذ کرده و با سایر عناصر به شیوه‌های مختلف با نیروی نور UV خورشید واکنش داده است.»
مواد شیمیایی تولید شده از این تعامل، RNA که به DNA نزدیک است را تشکیل می دهد که به عقیده زیست‌شناسان اولین مولکول زندگی و حامل اطلاعات است.
محققان طیف وسیعی از سیاره‌ها با این عملکرد شیمیایی را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند در چنین سیاراتی آب نیز وجود دارد.
پژوهشگران دریافتند ستارگان سرد که نور کافی خورشید را دریافت نمی‌کنند توانایی چنین واکنشی و ساختRNA را ندارند، مگر اینکه نور کافی از خورشید دریافت کنند.
سیاراتی که به اندازه کافی نور برای فعال کردن این واکنش شیمیایی را داشته باشند آب مایع نیز در سطح خود دارند که آن را منطقه تولید خود به خودی موجودات زنده می‌نامند.
سیاره Kepler 452b که توسط تلسکوپ کپلر با چنین ویژگی‌هایی شناسایی شده به نام پسر عموی کره زمین شناخته می‌شود.